Zelfliefde is een term die je tegenwoordig om de oren vliegt. In deze blog ga ik er dieper op in. Ik beschrijf wat zelfliefde voor mij betekent en hoe je ervoor kan zorgen dat jij je eigen persoonlijke stijl ermee ontwikkelt.
De betekenis van het woord zelfliefde
Wanneer ik google op het woord ‘zelfliefde en betekenis’ krijg ik geen definitie vanuit de Dikke van Dale. Deze kent het woord niet eens. Ik krijg wel de definitie van het woord liefde te zien. Namelijk: ‘Oprechte en warme belangstelling; het prijs stellen op: liefde voor de kunst’.
Ik denk dat je zelfliefde als een oprechte en warme belangstelling voor jezelf kunt omschrijven. Niet alleen naar je uiterlijk, maar juist naar je innerlijk. Je gedachten, emoties en gedragingen. Wanneer je steeds meer zelfliefde toepast, kun je vanuit een observerende rol naar je zelf kijken, zonder jezelf te veroordelen.
In dit leven zijn we allemaal lerende, waardoor ik geloof dat we mensen en situatie op ons pad krijgen die ons spiegelen met waar wij op dat moment van de ontmoeting staan binnen in ons zelf, maar ook in de buitenwereld.
Het mooie is, je hebt een vrije wil, waardoor jezelf kunt beslissen wat je met de situatie of persoon wilt. Maar wanneer je vanuit die oprechte en warme belangstelling naar jezelf blijft kijken, kan het niet anders dan dat je een keuze maakt op basis van de liefde voor jezelf.
Je maakt je eigen leven leuker met zelfliefde en daarnaast kun je ook meer liefde doorgeven aan anderen. Ik heb het al een paar keer gezegd via diverse social media-kanalen, maar je kunt pas je eigen pad bewandelen als jijzelf op de eerste plek staat.
Mijn eigen reis richting zelfliefde
Januari 2019 was voor mij het jaar dat ik het toepassen van zelfliefde op de eerste plek in mijn leven zette. Het beste voornemen en doel kan ik je vertellen, welke ik met de tijd alleen maar heb uitgebreid! Voorheen was ik namelijk veel bezig om mijn buitenwereld bij elkaar te willen houden en alles te doen om een goed plaatje voor de buitenwereld te creëren. Niet alleen in mijn outfits, maar ook meubilair, de woning waar ik in leefde, het werk dat ik deed, de reizen die ik maakte en de mensen met wie ik om ging. Kortom, ik was hard bezig om mijn ideaalplaatje er voor de buitenwereld mooi en goed uit te laten zien.
Ik was ook altijd bezig met het helpen van anderen. Ik stond voor jan en alleman klaar en schoof mezelf en mijn eigen behoeften naar de achtergrond. Waarom? Omdat dit mij zo was aangeleerd. Niet alleen door mijn opvoeding, maar door de hele maatschappij en de ervaringen die ik meemaakte. Deze leerden mij dat ik eerst voor anderen moest klaar staan en daarna voor mezelf. Daarnaast is mij, net als velen van ons, niet geleerd om emoties te begrijpen. Ze worden snel weggedrukt wanneer ze lastig en moeilijk lijken.
Ik probeerde het iedereen zo naar de zin te maken, dat ik geen oog meer had voor wat ik voelde en wilde. Ik was niet bekend met het aangeven van grenzen, sterker nog.. Ik had ze niet eens. Er ontstond een emotionele afhankelijkheid naar anderen, omdat ik me niet naar binnen richtte. Voor mij was dit compleet normaal geworden. Ik voelde sterk wat een ander voelde en vandaaruit wilde ik redden, maar ik had alleen maar te dealen met mijn eigen emoties. Het bijzondere was dat ik ook zulke situaties en mensen aantrof die mij hierin spiegelden. Maar ik was me er nog niet bewust van.
Totdat ik vorig jaar een einde maakte aan mijn relatie. Ik had geen buffers opgebouwd, dus mijn hele kaartenhuis stortte in. Ik had een grote schuld, woog amper 50 kilo en was gebroken door de heftige relatie die ik had. Ik besloot om terug te verhuizen naar mijn ouders en kon niet anders dan volledig opnieuw te beginnen. Dit was zo’n klap in mijn gezicht, maar ik besefte me meer dan ooit, dat ik eerst goed voor mezelf moest gaan zorgen. En niet alleen aan de buitenkant, want ik stond met lege handen. Ik wilde leren hoe ik van binnenuit goed voor mezelf kon zorgen. Eerst het geestelijk en dan komt het stoffelijke vanzelf, las ik in de bijbel die ik vanaf die tijd ben gaan lezen. Dus ik ging die uitdaging aan!
Waar begin je op je pad?
Hoe ik ben begonnen is door het zoeken naar nieuwe ervaringen die ik nog nooit had gedaan, maar me wel heel leuk leken. Zo ben ik op zang- en dansles gegaan en heb ik een schilderscursus gevolgd. Op deze manier leerde ik mezelf beter kennen en accepteren, omdat ik ervoer hoe ik van binnen op de nieuwe situatie reageerde op mezelf en mijn omgeving.
Daarnaast ben ik heel goed voor mijn lijf gaan zorgen. Ik heb gedag gezegd tegen alcohol, drugs en suiker. Ik leef sinds een jaar bijna volledig veganistisch (soms kan ik de mozzarella niet laten staan), omdat ik mijn lichaam beter wil voelen en vanuit haar eigen intelligentie wil ervaren wat ik nodig heb op het moment. Door gezond te eten, mezelf in te smeren met bodylotion (klein detail, groot effect), te mediteren en dagelijks te bewegen kwam ik stapje voor stapje op het pad van zelfliefde. Toen had ik het natuurlijk nog niet bewust door, maar als ik er nu op terugkijk zijn dit de stappen geweest waardoor ik nu veel bewuster leef en heel oprecht en vanuit een warme belangstelling naar mezelf van binnen kijk.
Door deze stappen voor mezelf te zetten, kom ik ik in mijn buitenwereld ook liefdevollere situaties tegen. Want door het naar binnen keren weet ik dat alles wat je van binnen voelt, ervaart en creëert in de buitenwereld wordt gerealiseerd. Ik kreeg steeds meer vertrouwen en ik voelde me steeds veiliger in deze wereld, omdat ik van binnen, mijn innerlijke kracht hervond. Ik weet hierdoor sneller keuzes te maken vanuit mijn intuïtie, ik voel zuivere connecties sneller aan, ik weet wat goed voor me werkt en kan grenzen aan geven. En nog het belangrijkste, waar ik enorm dankbaar voor ben. Ik ben geen slaaf meer van mijn gedachten en emoties. Ik mag ze zien, observeren, maar ze zijn niet de waarheid. Dat kritische stemmetje in mijn hoofd is hierdoor veel minder hard gaan roepen, omdat ik voor liefde kies en niet voor kritiek. En als ze roept, dan keer ik me weer naar binnen en vraag haar wat ze me wil vertellen. Vaak is het een uitnodiging om een laag dieper te gaan en de gedachten of emoties te transformeren omdat ze me niet meer dienen.
De ontwikkeling van je persoonlijke stijl
Wanneer je liefdevoller naar jezelf gaat kijken, dan verandert ook je stijl. Je gaat je eigen stijl en je uitstraling naar de wereld op een andere manier beleven. Je krijgt een andere kijk omdat je vanuit die oprechte en warme belangstelling naar jezelf kan kijken in de spiegel. Je bepaalt je outfits niet omdat het ‘praktisch’ is of ‘niet opvalt’, maar je kijkt echt naar de kleur en vorm die jij op dat moment nodig hebt. Wellicht doe je dat niet eens bewust, maar kleed je je voornamelijk heel onbewust in de ochtend. Waarna je in de middag begrijpt waarom je voor een bepaalde outfit hebt gekozen. Dit heeft heel erg met je innerlijke balans te maken. Op sommige dagen zul je liever in jurken en rokken lopen en op andere dagen geniet je meer van een mooie pantalon of jeans en stoer shirt of blouse. Dat is het mooie aan je eigen persoonlijke stijl ontdekken vanuit zelfliefde. Je kleed je op gevoel en intuïtie.